Mare Britannicum brengt beeldend werk en installaties samen rond vluchtelingenproblematiek,
migratie en onveilige routes. Het werk komt voort uit een gevoel van machteloosheid over de
huidige situatie en de aanklacht dat de samenleving er murw aan is geworden. Documentaire beelden over mensen op de vlucht bereiken helaas een hoogtepunt en de mensheid lijkt erdoor verzadigd.
Voor dit werk worden landschapsbeelden van Duinkerke, de omgeving en de zee gebruikt om decoratieve huiselijke elementen en patronen te creëren... Ze benadrukken het contrast tussen ons comfortabele leven en dat van hen die hun thuisland ontvluchten en in kampen moeten leven. Voor hen is de dagelijkse realiteit als een vicieuze cirkel; situaties en verhalen worden eindeloos gespiegeld en verliezen hun betekenis. Maar een spiegel symboliseert ook de innerlijke strijd van mensen om hun identiteit en plaats in de wereld te vinden.
